Soru: “Hırsızlık, zina vb. gibi suçları işleyen kişilerin, ölmeden önce‘La ilahe illa’llah’ (Allah’tan başka tapacak yoktur) demek suretiyle her
türlü günahtan kurtulup doğruca cennete gideceklerini kabul edebilir misiniz?”
Eğer akılcı düşünce insanıysanız ve dolayısıyla müspet hukuk ve müspetahlak anlayışından yanaysanız, elbette ki böyle bir soruyu yadırgayacak
ve “Hayır kabul edemem” diyeceksinizdir. Çünkü akılcı düşünceye göre suçun
karşılığı cezadır. Suçlu olan kişi, suç ile orantılı bir cezaya çarptırılır.
Bu ceza, haksız bir davranışın karşılığıdır; fakat aynı zamanda suç işlenmesini
önlemek için başkalarına da bir uyarıdır. Bu nedenle mutlaka uygulanmalıdır.
Her ne kadar çeşitli nedenlerle suçun bağışlanması ya da cezanın azaltılması,
şartlara bağlanabilirse de bu şartlar, kişilerin belli çıkarlarını sağlama
amacına yönelik olamaz; olacak olursa hukuka, adalet duygusuna ve ahlakiliğe
aykırı demektir. Bundan dolayıdır ki, akılcı ahlak siteminde, suç işleyen,
örneğin hırsızlık eden bir kimsenin, namaz kılmak, oruç tutmak ya da haccetmek
gibi ibadet yanında “La ilahe illa’llah” (Allah’tan başka tapacak yoktur)
demek suretiyle suçtan kurtulmak gibi özel çıkarlarıyla ilgili bir sonuca
yönelmesi söz konusu olamaz. Ne var ki, bu şekilde düşündüğünüz ve yukarıdaki
yanıtı verdiğiniz taktirde, Müslümanlık sınavından not alamayacaksınızdır.
Çünkü İslam şeriatı, kişiye, “La ilahe illa’llah” diyerek, yani Tanrı’nın
tekliğini ve Muhammed’in “peygamberliğini” kabul etmek gibi en “sade” ve
kolay usullerle, en iğrenç günahlardan kurtulup cennete girme olasılığını
sağlamakta ve böylece onu, nasıl olsa affolunacağı inancı içinde günah
işleme alışkanlığına sürüklemektedir.
İslam şeriatının bellettiği “ahlak” ve “adalet” anlayışına göre Tanrı,Müslüman kişilerin günahlarını bağışlayacaktır. Muhammed’in Tanrısı şöyle
diyor:
“…Ey kendi nefisleri aleyhine haddi aşan kullarım! Allah’ınrahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü Allah bütün günahları bağışlar…” (K.39,
Zümer Suresi, ayet 53-56.)
Her ne kadar İslamcılar,”Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin” anlamınagelen bu ayetin, günah işlemeye devam olasılığını vermediğini söyleseler
de doğru değildir. Çünkü bir kere Muhammed, işlenen suç’u adalet terazisine
değil, din terazisine göre ölçeğe vurmuştur. Bundan dolayıdır ki, kişilerin
Müslüman olmadan önceki günahlarının tümüyle af olunduğunu bildirmek üzere
şöyle demiştir:
“İslam, kendisinden evvel vaki olmuş cürümlerin hükmünü iptaleder.” (1)
Böylece, adam öldürmek, hırsızlık, zina vb. gibi en ağır suçları işlemişolan kimselerin dahi, İslam olmak suretiyle günahtan kurtulmuş olarak doğruca
cennete gideceklerini söylemiştir. (2)
Öte yandan, Müslüman kişiler, dağlar gibi günahlarla Tanrı’nın önünegitseler bile, günahları affolunucaktır, yeter ki “şirk” yapmamış, yani
Tanrı’ya ortak koşmamış olsunlar (bkz. Nisa Suresi, ayet 48), İslamdan
çıkmasınlar-yani “inandıktan” sonra inkarda bulunmasınlar-(bkz. Nisa Suresi,
ayet 137) ve “kafir” olmasınlar (bkz. Nisa Suresi, ayet 168-169). (3)
Bunun dışında ne yaparlarsa yapsınlar, ne kadar büyük günah işlerlerseişlesinler, ibadetlerinde kusur etmemek şartıyla bütün günahları bağışlanacaktır.
“İbadet” derken, anlaşılması gereken şey “abdest” almaktan tutunuz da namaz
kılmaya, oruç tutmaya, “Beyt-i şerif”i (Ka’be) ziyaret etmeye varıncaya
kadar ve bütün bunlar yanında bir de asıl Tanrı’nın tek olduğuna ve Muhammed’in
de onun elçisi bulunduğuna dair sözleri ölüm anında dahi tekrar etmek gibi
şeriatın öngördüğü her şeyi yapmaktır.
Gerçekten de şeriat kaynaklarında (örneğin Diyanet Yayınları’nda) yazılanlaragöre Muhammed, bir gün Harre tarafında dolaşırken Cebrail ile karşılaşır.
Cebrail kendisine şöyle der: “Ümmetine müjdele, kim Allah’a şirk
koşmadan ölürse, Cennet’e girecektir.” Cebrail’in bu güzel haberine sevinen
Muhammed sorar: “Zina eder, hırsızlık ederse de Cennet’e girer mi?” Cebrail:
“Evet” der ve bu sözünü üç kez arka arkaya:”Evet zina etse de, hırsızlık
etse de Cennet’e girer” diyerek, söylediklerini pekiştiri. Hemen arkasından
ekler: “İçki içse de yine girer.” (4)
“Bana Cibril geldi. Ve müjde verdi ki: ‘Her kim Allah’a şirk etmedenölürse, Cennet’e dahil olur.’ Cibril’e:’Sirkat etse de, zina etse
de mi?’ dedim (Evet sirkat etse de, zina etse de) diye cevap verdi.” (5)
Burada geçen “şirk etmeden ölürse” sözleri “Allah’a ortak koşmadan”anlamınadır. “Sirkat” sözcüğü “hırsızlık”, “zina” sözcüğü de “yasasız çiftleşme”
demektir. Ve işte Muhammed’in söylemesine göre bu gibi suçlardan dolayı
günahkar olanlar “Tanrı’dan başka Tanrı yoktur, Muhammed onun elçisidir”
demek suretiyle bu günahlardan kurtulmuş olarak cennete girerler.
“…Resulullah: ‘Bana Rabbim tarafından (sefaretle) gelen Cibril(bir kere daha) gelmiş ve:-Ümmetimden her kim Allahu Teala’ya hiçbir şeyi
(uluhiyette ve havass-ı rububiyette) ortak tanımayarak ölürse, o kimse
Cennet’e girer) mi?’ diye sordum. Resul-i Ekrem:’(Evet) zina ve sirkat
eylediği halde de (Cennet’e girer)’ diye cevab verdi.” (6)
Bir başka rivayet şöyle: Savaş maksadıyla çıkmış olduğu seferlerdenbirinde Muhammed, yanındaki merkebin terkisinde bulunan Muaz İbn-i Cebel’e,
bir aralık: “Ya Muaz!” diye seslenir. Muaz: “Emir buyurunuz ya Resullullah!
Emrinize itaate, hizmetinizi yerine getirmeye bütün mevcudiyetimle hazırım”
diye yanıt verir. Fakat Muhammed duymazlıktan gelir ve: “Ya Muaz!” diye
tekrar seslenir. Muaz yine: “Emir buyurunuz ya Resulullah” der. Muhammed
yine duymamış gibi davranır ve üçüncü kez: “Ya Muaz!” diye çağırır. Muaz’dan
aynı şekilde yanıt alınca, nihayet söylemek niyetinde olduğu şeyi ağzından
çıkarır:
“Hiçbir kimse yoktur ki, kalben tasdik ederek Allah’tan başkaAllah olmadığına ve Muhammed salla’llahu aleyhi ve sellem’in Resullullah
olduğuna şehadet etsin de Allah onu Cehennem’e haram etmesin (her halde
haram eder).” (7)
“Ey Muaz! Halka müjdele ki: Her kim ‘La ilahe illa’llah’ derseCennet’e dahil olur” (8)
“Kim ki ‘La ilahe illa’llah’ diye Allah’ın varlığına ve birliğineşehadet ederse, Cennet’ e dahil olur.” (9)
“Kimin son sözü: ‘La ilahe illa’llah’ olursa Cennet’e girer…”(10)
Tekrar anımsatalım ki “La ilahe illa’llah” şeklindeki sözler “tek Tanrı”ya da “bir tek Tanrı’dan başka Tanrı yoktur” anlamına gelir.
Yine bunun gibi Müslim’in naklettiği bir rivayete göre Muhammed, kendisinin“peygamber olduğuna tanıklık eden kimselerin asla cehenneme girmeyeceklerini
anlatmak üzere şöyle demiştir:
“Allah’tan başka ilah olmadığına ve Muhammed’in O’nun Peygamberiolduğuna şehadetlik yapana, Allah Cehennem’i haram kılar.” (11)
Muhammed’in söylemesine göre La ilahe illa’llah” şeklindeki sözlercennetin “miftah”ıdır, yani cennetin anahtarlarıdır.Ve cennetin kapısı
önüne “dişli anahtar”la gitmek gerekir; aksi taktirde cennetin kapısı açılmaz.
“Dişli anahtar”dan maksat Müslüman kişinin ibadetinde kusur etmemesidir.
Daha başka bir deyimle ibadet görevini yerine getirmek ve öleceği an “La
ilahe illa’llah” demek suretiyle kişi, yaşamı boyunca ne kadar büyük günah
işlerse işlesin, doğruca cennetin nimetlerine ve hurilerine kavuşacaktır.
Öyle anlaşılıyor ki, Muhammed’in söylediği bu sözleri “şüphe”yle karşılamakya da bunlara inanmamak Müslüman kişinin “horluğunu” ve “hakirliğini” ortaya
vurur.Şu bakılmdan ki, yine kaynakların (örneğin Diyanet’in) belletmesine
göre Muhammed, bir defasında Ebu Zerr’e şöyle der:
“Hiçbir kul yoktur ki ‘La illahe illa’llah’ desin, sonra bu tevhidakidesi üzerine olsun da Cennet’e girmesin; muhakkak ki Cennet’e girer.”
Fakat Ebu Zerr, bu tür suçları işleyen kimselerin böylesine kolay yollardangünahsız kalıp cennete girebileceklerine akıl erdiremediği için sorusunu
tekrarlar:
Ebu Zerr yine inanmaz ve sorusunu üçüncü kez tekrarlar. Onun bu ısrarıüzerine Muhammed kızar ve onu adeta küstahlıkla damgalayarak şöyle der:
“(Evet) Ebu Zerr’in horluğuna, hakirliğine rağmen o kul zina etsede, sirkat etse de muhakkak Cennet’e girer.” (12)
Her ne kadar Muhammed, Ebu Zerr’in bu soruyu arka arkaya üç kez tekrarlamasınaöfkelenmekle beraber, kendisi de, biraz yukarıda gördüğümüz gibi, Cibril’in
getirdiği habere inanmamış görünerek üç kez şöyle sormuştur:
Muhammed’in söylemesine göre Müslüman kişi, “dağlar” gibi günahlarlaTanrı’nın önüne gitmiş olsa dahi: “Ey Tanrım, senden başka tapılacak yoktur”
şeklinde konuşmakla günahlarından kurtulacaktır. Örneğin, Müslim’in Ebu
Musa’dan rivayetine göre Muhammed şöyle demiş:
“Müslümanlar kıyamet günü dağlar gibi günahlarla huzura gelirlerde Allah günahlarını bağışlar.” (14)
Günahlardan kurtulmuş olarak cennete girmenin en kesin yollarından biride, Allah’a ve Muhammed’e iman etmek yanında, bir de Allah yolunda savaşmaktır.
Savaş meydanında şehit ve gazi olan kişi, işlediği günahlar ne olursa olsun,
doğruca cennete gider, çünkü Tanrı, Müslüman kişinin canını ve malını satın
almıştır. Bunun karşılığını ona cennette verecektir:
“Allah, Cennet karşılığında mü’minlerin canlarını mallarını satınalmıştır…”(Tevbe Suresi, ayet 111.)
Bu bakımdan Tanrı yolunda savaşmak, Müslüman kişiyi azaptan kurtaracaknitelikte bir ticarettir. Kur’an’da şöyle yazılı:
“Ey mü’minler! Size azı azabtan kurtulmanızı sağlayacak bir ticaretgöstereyim mi? Allah’a ve O’nun Resulüne iman eder; Allah yolunda mallarınızla,
canlarınızla cihad edersiniz. Eğer bilirseniz bu sizin için hayırlıdır.
O zaman Allah günahlarınızı bağışlayarak, sizi altından nehirler akan Cennetlere
ve Adn Cenneti’ndeki çok güzel evlere koyar. İşte büyük başarı budur. Bunun
seveceğiniz başka bir sonucu, Allah’ın yardımı ile yakın vadeli zaferdir;
mü’minlere müjdele.” (Saff Suresi, ayet 10-13.)
Öte yandan Allah yolunda bir deve sağlayacak kadar savaşmak bile Müslümankişinin günahlardan sıyrılmış olarak cennete alınmasına yetecektir, çünkü
Muhammed şöyle demiştir:
“Müslüman bir kimse, Allah yolunda, bir deve sağlayacak kadarcihad ederse, o kimse Cennet’i hak eder. Kim Allah yolunda yaralanır ya
da başka bir müsibete uğrarsa, yarasının kanı her zamankinden daha fazla
olarak mahşere gelir; kanının rengi za’feran rengidir ve kokusu da misk
kokusu gibidir.”(15)
Fakat iş bununla bitmiş değildir; Müslüman olmanın, günahlardan kurtılmabakımından sağladığı kolaylıklar sınızsızdır. Ve asıl akıl almaz olan şey
şudur ki Tanrı, Müslüman kişinin günahlarının gizli kalmasına bizzat yardımcı
olup, sonra bunların tümünü bağışlamaktan geri kalmaz. Böylece yaşamı boyunca
günah işleyen ve bu günahlarını Tanrı’nın yardımı sayesinde gizlemesini
bilen Müslüman kişileri dahi Tanrı bağrına basar. Çünkü Tanrı, Müslüman
kişinin günahlarını, hiç kimselerin keşfedemeyecekleri şekilde gizli tutmuştur.
İbn Ömer‘in rivayetine göre Muhammed şöyle demiştir:
“Kıyamet günü mü’min Allah’a o kadar yaklaşır ki, Allah onu tüminsanlardan gizler ve günahlarını ikrar ettirir ve şöyle buyurur: ‘Filan
günahını hatırlıyor musun? Filan günahını hatırladın mı? ‘Kul da: ‘Ya Rabbi!
Biliyorum’ der. Cenab-ı Hak da: ‘Bu günahlarını dünyada iken gizlediğim
gibi, bugün de affediyorum’ buyurur ve kul’a, iyiliklerinin yazıldığı defter
verilir.” (16)
Soru: “Kur’an’daki ‘Ayetü’l-kürsi’ diye bilinen 255. Ayeti okuyan kişininevine Tanrı tarafından melek gönderileceğine ve bu meleğin o kişi için
‘hasenat’ (iyilikler/sevap) yazacağına ve o kişinin içinde oturduğu eve
kırk gün sihir ve sihirbaz girmeyeceğine ve şeytanın, otuz gün boyunca
o evi terk edip gideceğine inanır mısınız?”
Böyle bir şeye inanmıyorsanız, Müslümanlık sınavından yine kocaman birsıfır aldınız demektir. İnanıyorsanız, günahlardan sıyrılmış olarak cennete
gideceksinizdir. Çünkü Muhammed, Kur’an’ın bazı ayetlerinin okunmasına
ya da namazların kılınmasına özellikle önem vermiş ve bu ayetleri okuyan
ya da bu namazları kılanların özel mükafatlara erişeceklerini müjdelemiştir.
Bu ayetlerden biri, Bakara Suresi’nin “Ayetü’l-kürsi” diye bilinen ayetidir
ki, Tanrı’nın “yüce” niteliklerini ve kudretini dile getirir ve şu satırları
içerir:
“Allah, O’ndan başka Tanrı yoktur. O, hayydir, kayyumdur. Kendisinene uyku gelir ne uyuklama. Göklerde ve yerlerdekilerin hepsi O’nundur.
İzni olmadan O’nun katında kim şefaat edebilir? O, kullarının yaptıklarını,
yapacaklarını bilir (O’na hiçbir şey gizli kalamaz). O’nun bildiklerinin
dışında insanlar, O’nun ilminden hiçbir şeyi tam olarak bilemezler. O’nun
kürsüsü gökleri ve yeri içine alır, onları koruyup gözetmek kendisine zor
gelmez. O yücedir, büyüktür.” (Bakara Suresi, ayet 255.)
Tanrı’nın “hayy” (devamlı, kesintiye uğramaksızın canlı, “ezeli ve edebi”var olduğunu) ve “kayyum” (yani bütün yarattıklarının yönetimini üstlenen
ve hepsini hesaba çeken nitelikte) bulunduğunu belirten bu ayete “Ayetü’l-kürsi”
adı verilmiştir, çünkü içinde “kürsü” sözü geçmektedir. Her ne kadar Kur’an’ın
pek çok ayetinde Tanrı’nın “yüceliği” ve “sınırsız kudreti” dile getirilmiş
olmakla beraber her ne hikmetse Bakara Suresi’nin bu 255. Ayetine özel
bir yer verilmiştir. Çünkü Muhammed Bakara Suresi’ni Kur’an’ın en önemli
suresi olarak kabul etmiş ve bu surenin 255. Ayetini de en “büyük” ayeti
olarak ilan etmiştir. Ederken de şöyle demiştir:
“Günlerin önemlisi Cum’a, sözlerin üstünü Kur’an, Kur’an’ın enönemli süresi el-Bakara, Bakara’nın en büyük ayeti de Ayetü’l-kürsü’dir.”
Buradaki “kürsi” sözcüğüne böylesine önem vermesi bir yana, yine herne hikmetse, bu ayetin okunmasına da büyük bir önem vermiş ve okuyan kimselere
Tanrı tarafından melekler gönderileceğini, bu meleklerin o kişiye güzel
ve iyi şeyler kazandıracağını ve üstelik o kişinin evindeki şeytanların
evi terk edip 30 gün bir daha oraya uğramayacaklarını ve nihayet 40 gün
boyunca da o eve sihir ve sihirbaz denen şeylerin giremeyeceğini bildirmiştir.
İslam kaynaklarında yazılanlara göre Muhammed, bunu, damadı Ali’yle olan
bir konuşması sırasında söylemiş, şöyle demiştir:
“Kur’an’da en büyük ayet, Ayetü’l-kürsi’dir. Onu okuyana Allah bir melekgönderir, onun hasenatını yazar. İçinde oturduğu evi, şeytan otuz gün terk
eder. Oeve kırk gün sihir ve sihirbaz giremez. Ya Ali! Bunu evladına, ailene
ve komşularına öğret.”(17)
Bu ayeti okuyan Müslüman kişiye böylesine sevap yazan bir Tanrı, sevapkarşılığında onun nice günahlarını affetmiş olacaktır. Ve işte siz, eğer
bunlara inanmıyorsanız, hem Müslümanlık sınavından kötü not alacak ve hem
de cehennemi boylayacaksınızdır.
Soru: “Günde yüz kez ‘Allah’tan başka yoktur tapacak, yalnız Allah vardır.O’nun eşi, ortağı yoktur. Mülk onundur. O övülür. Ve O’nun, her şeyi yapmaya
ve yaratmaya gücü yeter’ diye dua edecek olursanız, size yüz sevap yazılacağına
ve yüz günahınızın bağışlanacağına ayrıca da o günün akşamına kadar şeytanın
şerrinden kurtulacağınıza inanır mısınız?”
“Hayır inanmıyorum” derseniz, Müslümanlık sınavından sıfır aldınız demektir.Çünkü yukarıdaki sözler Muhammed’in ağzından çıkmış şeylerdir. İslam kaynaklarının
bildirmesine göre Muhammed, yukarıdaki şekilde günde yüz kez dua eden Müslüman
kişinin, günahlardan olduğu kadar şeytanın şerrinden de (hiç değilse o
gün) kurtulabileceğini söylemiş, şöyle demiştir:
“Her kim, bir günde yüz def’a ‘La ilahe illa’llahü vahdedu, laşerike leh, lehü’l-mülkü ve lehü’l-hamdü ve hüve ala külli şey’in kadir’
derse o kimse on köle azadlamışcasına me’cur olur. Ve ona yüz sevap yazılır;
yüz günahı bağışlanır; ve bu dua o mü’mine, dua ettiği günde, o günün akşamına
kadar şeytan şerrinden emin bir kale olur.” (18)
Bu vesileyle anımsatalım ki, şeytan (yine Muhammed’in söylemesine göre)kişinin her işine burnunu sokar; örneğin hastalıkların en kötüsünü getiren
odur; kişi uykudayken onun genzinde gezinen odur; kişi esnemek üzere ağzını
açtığı zaman onun karşısına geçip sevincinden gülen odur; kişiye uykudayken
kötü rüya gösteren odur; fazla yemek yiyen, fazla içen, fazla uyuyan kişilerin
kanına hulul eden odur. Listeyi uzatmak mümkün. Ve işte Muhammed, bütün
bu hallerde şeytanın şerrinden kurtulmanın nasıl mümkün olacağını bildirmiştir.
Örneğin hastalık konusunda söylediği şudur ki, her ne kadar hastalık Tanrı’dan
gelme şeyse de “zatülcenb” gibi hastalıkların en kötüsünü insanlara musallat
eden şeytandır. Güya şeytan, Tanrı’ya saygısız olanlara bu hastalığı getirir;
yani Tanrı’ya saygılı olanlar, bu hastalıklara yakalanmazlar. (19)
“Esnemek şeytandandır. Sizden biriniz esneyeceği zaman gücü yettiğikadar onu karşılayın. Çünkü sizin biriniz (esnerken..) ‘haaa’ deyince şeytan
sevincinden güler.” (20)
Kötü rüya konusunda Muhammed, yine işe şeytanı karıştırır ve kötü rüyagörenlere şu tavsiyede bulunur:
“Güzel rü’ya Allah’tandır; fena rü’ya da şeytandandır. Birinizkorkunç, yani karışık rü’ya gördüğünde hemen sol tarafına tükürüp, üflesin
ve o rü’yanın şerrinden Allah’a sığınsın, ‘Eüzü bi’llahi mine’şeytani’r-racim’
desin. Bu suretle o rü’ya, gören kimseye zarar vermez.” (21)
Görüyorsunuz ki, kötü bir rüya gördüğünüz zaman, hemen uyanıp yukarıdakiduayı edeceksiniz ve ederken sol tarafınıza tükürüp üfleyeceksiniz ve Allah’a
sığınacaksınız! Günahlardan kurtulmak için bundan daha kolay ne olabilir
ki?
Yine Muhammd’in söylemesine göre, şeytan uyuyan kişinin genzinde gecelemektedir.Bu nedenle Muhammed şöyle yapılmasını emrediyor:
“Sizin biriniz uykusundan uyanıp da abdest aldığında burnundakinesneyi nefesiyle üç def’a dışarı çıkarsın. Çünkü şeytan, uyuyanın genzinde
geceler.” (22)
Bilmem, bütün bunlara siz ne dersiniz ama, ne derseniz deyiniz, insanlarıbu gibi din verileriyle akıllı yapmanız olası değildir.
Soru: “Namaz kılmakla her türlü günahtan kolaylıkla kurtulma olasılığınainanır mısınız?”
Bu soruya: “Hayır inanmam! Çünkü namaz kılmakla her türlü günahtan kurtulmaolasılığına inana insan, bu güvence içersinde günah işlemekten asla geri
kalmaz. Ama onun aklını ve vicdanını, insan sevgisiyle ve sorumluluk duygusuyla
eğitirsek, ancak o zaman günah işleme olasılığını önlemiş oluruz” şeklinde
bir şeyler derseniz, Müslümanlık sınavından sıfır alırsınız. Ama “Evet
inanıyorum” derseniz, iyi bir Müslüman olduğunuzu kanıtlamış olursunuz.
Çünkü Muhammed, namaz kılmanın “iyilik” demek olduğunu ve iyiliklerin ise
günahları giderir nitelikte bulunduğunu bildirmiştir. Cezalandırılması
gereken bir günah işleyen kişinin, toplu kılınan namazlara katılmakla günahtan
kurtulabileceğini söylemekten geri kalmazdı. Buhari ve Müslim gibi kaynakların
verdikleri örneklerden biri şöyle:
“Ya Resulallah! Cezalandırılması gereken bir kusur işledim, benicezalandır” diye sorar. Sorduğu sırada namaz vakti gelmiş olduğu için Muhammed’le
birlikte namaza durur. Sonra tekrar sorar: “Ya Resulullah! Cezalandırılması
gereken bir günah işledim. Allah’ın kitabında cezam ne ise bana uygula.”
Bunun üzerine Muhammed sorar: “Benimle birlikte şimdi namaz kıldın mı?”
Adam “Evet” diye cevap verir. Muhammed de kendisine şöyle der: “O halde
günahın affedilmiştir.” (23)
Görülüyor ki Muhammed, işlenen suçun niteliğini bilmeden ve sorgu/sualdahi etmeden, suç işleyen kişiyi, sırf namaz kıldığı için, affedilmiş saymıştır.
Öte yandan namaz kılmanın “iyilik” (iyi işlerden) olduğunu ve bu türbir iyiliğin, işlenmiş suçları günah olmaktan çıkardığını anlatmak maksadıyla
Kur’an’a ayetler koymuştur. Bunlardan biri, Hud Suresi’nin 114. Ayeti,
diğeri ise İsra Suresi’nin 78. ayetidir. Hud suresi’ndeki ayetle de, sabah
namazının “şahitli” nitelikte olduğunu ve dolayısıyla günah gidereceğini
bildirmiştir. Her iki ayet de kişilere, namaz sayesinde günahlardan kurtulmanın
mümkün olduğu ( ve daha doğrusu günah işlemenin cezai bir sonuç yaratmayacağı
) inancını aşılamak bakımından sakıncalıdır. Şöyle ki:
“Gündüzün iki ucunda, gecenin de ilk saatlerinde namaz kıl. Çünküiyilikler kötülükleri (günahları) giderir…”(K.11, Hud Suresi, ayet 114.)
Yorumcuların açıklamalarına göre burada geçen “gündüzün iki ucunda…”deyimi sabah, öğle ve ikindi namazlarını, “gecenin de ilk saatlerinde”
deyimi de akşam ve yatsı namazlarını içerir. Bu şekliyle ayet, beş vakit
namazdan her birinin günah giderici nitelikte bir “iyilik” anlamına geldiğini
bildirmektedir. Nitekim bu konuda Muhammed, bir gün Müslümanları karşısına
alarak sorar:
“Ne dersiniz, sizden birisinin kapısı önünde bir ırmak bulunsada, her gün beş defa onda yıkansa kendisinde kir namına bir şey kalır mı?”
“İşte beş vakit namaz da bunun gibidir ki, Allah o sayede bütünhataları arıtır.” (24)
İslam kaynaklarından öğrenmekteyiz ki, namaz kılmanın günah gidericinitelikte olduğunu anlatan bu ayet, Müslüman bir kişinin bir kadını öpmesi
üzerine “inmiştir”. İbn Mes’ud’un rivayeti şöyle:
“Biri bir kadını öpmüş, sonra da Resulullah’a gelerek olanı onahaber vermişti. Bunun üzerine şu ayet indirildi: ‘Gündüzün iki tarafında,
gecenin gündüze yakın saatlerinde namaz kıl. Şüphesiz ki iyi işler, kötü
işleri silip götürür.’ (Hud Suresi, ayet 114.) Adam: ‘Bu hüküm yalnız bana
mı aittir?’ diye sorunca Resullullah: ‘Tüm ümmetim için geçerlidir’ buyurdu.”
(25)
Yine bunun gibi İsra Suresi’nde, beş vakit namaz içerisinde sabah namazınınözelliğini dile getiren bir ayet vardır ki, günahlardan kurtulma güvenliğini
sağlamak bakımından Müslüman kişiye biraz daha rahatlık sağlar. Ayet şöyle:
“Gündüzün güneş dönüp gecenin karanlığı bastırıncaya kadar (bellivakitlerde) namaz kıl; bir de sabah namazını. Çünkü sabah namazı şahitlidir.”
(K.17, İsra Suresi, ayet 78.)
Yorumculara göre, bu ayetle Müslümanlara beş vakit namaz emrolunmuşturve bunlar, güneşin zeval vaktinden sonra kılınması gereken öğle ve ikindi
namazları ile güneşin batmasından sonra akşam ve yatsı namazları ve bir
de sabah namazıdır. Fakat, ayette açıkça işaret edildiği gibi, sabah namazının
özelliği ayrıca zikredilmiş ve bu namazın “şahitli olduğu” eklenmiştir.
Çünkü yine yorumcuların söylemesine göre, “gece melekleri” ile “gündüz
melekleri”, sabah namazında buluşurlar ve hep birlikte bu namazın kılındığına
şahit olurlar. Olduktan sonra gündüz melekleri kalır ve gece melekleri
semaya yükselirler. 26 Anlatılan o ki, gündüz ve gece meleklerinin sabah
namazı “şahitliğinde” birleşmiş olmaları, Müslüman kişinin hayrınadır ve
kim bilir onu nice günahlardan kurtarmış olacaktır.
Öte yandan müezzinin sesini işitip de cemaat namazında hazır bulunankişiye 25 namaz yazılır ve onun iki namaz arasındaki tüm günahları bağışlanır.
Ve müezzin, sırf Tanrı’nın “mağrifetine” ( bağışlamasına) layık olabilmek
için, sesini mümkün olduğu kadar uzak yerlere işittirmeye çalışır. Böyle
yapacak olursa, Tanrı’nın yarattığı her şey, onun lehine olacak şekilde
şahadette bulunur. Muhammed’in söylemesi şöyle:
“Müezzine sesinin yetiştiği yer nisbetinde mağrifet olunur. Ratbu yabis her şey de ona hüsn-i şahadette bulunur. Da’vet ettiği cemaat namazına
hazır olana da yirmi beş namaz yazılır. Ve iki namaz arasındaki günahları
bağışlanır.” (27)
Yine Muhammed’in söylemesine göre, Müslümanlardan ölen bir kimsenin,ölüsü üzerine cemaatle birlikte namaz kılınacak olursa, o kişinin günahlarının
Tanrı tarafından bağışlanması sağlanmış olur. Kaynakların bildirmesine
göre namaz kılanların sayısının 40 ile 100 arasında olması yeterlidir.
Bir rivayete göre Muhammed’in konuşması şöyle:
“Erkek olsun, kadın olsun, Müslümanlardan ölen bir kimse yokturki, onun ölüsü üzerine Müslümanlardan yüz kişiye baliğ olan bir zümre namaz
kılıp hakkında hayır dilekte bulunursa, bu meyyyit (ölü kişi) hakkındaki
şefaatleri muhakkak kabul olunur.” (28)
Görülüyor ki Muhammed, kendi taraftarlarını, zina, hırsızlık, içki içmek,kumar oynamak vb. gibi en büyük suçlar vesilesiyle günahsız kılmanın çeşitli
yollarını bulmuştur. Bununla beraber, günah saydığı birkaç hal var ki,
kişiyi Tanrı’nın bağışlamasından uzak kılar; kişi, bu gibi hallerde doğruca
cehennemi boylamış olur, çünkü Tanrı, bu tür günahları bağışlamayacağını
bildirmiştir. Bu hallerden biri, biraz yukarıda değindiğimiz gibi, “şirk
etmektir”, yani Tanrı’ya ortak koşmaktır ki, Kur’an’ın Nisa Suresi’nde
şöyle belirtilmiştir:
“Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz; bundan başkasını(günahları) dilediği kimse için bağışlar. Allah’a ortak koşan kimse, büyük
bir günah (ile) iftira etmiş olur.” (K.4,Nisa Suresi, ayet 48.)
Her ne kadar burada Tanrı’nın, “şirk koşmak” dışındaki günahları dilediğikimselere bağışlayacağı yazılıysa da durum böyle değil. Çünkü yine Nisa
Suresi’nde, inkar edenlerin ya da İslama inanıp da sonra inkar ederek kafirlikte
ya da münafıklıkta karar kılan kişilerin dahi Tanrı tarafından asla bağışlanmayacakları
yazılıdır:
“İman edip sonra inkar edenleri, sonra yine iman edip tekrar inkaredenleri, sonra da inkarlarını artıranları Allah ne bağışlayacak, ne de
onları doğru yola iletecektir.” (K.4, Nisa Suresi, ayet 137.)
“İnkar edip zulmedenleri Allah asla bağışlayacak değildir. Onları(başka) bir yola iletecek değildir.”
Görülüyor ki Muhammed’in Tanrısı, inkar edenleri (yani kafirleri) veİslamdan çıkanları ne bağışlıyor ve ne de doğru yola iletiyor. Çünkü bu
kişileri, “inkar” ile “iman” arasında kararsız kalıp ömür tüketen ve en
sonunda kafirliği ya da münafıklığı tercih eden kimseler olarak görüyor
ve affetmiyor.
Ne var ki, Muhammed’in Kur’an’a koyduğu hükümlere göre Tanrı’nınbu şekilde davranması biraz adaletsiz olmaktadır, çünkü Kur’an’a göre Tanrı,
dilediğini “imanlı” (Müslüman) ve dilediğini de “imansız” (kafir) yapandır
(bkz.En’am Suresi, ayet 125). Üstelik “kayyum”dur (Bakara Suresi, ayet
255); bütün yarattıklarının “idaresini” bizzat yürüten ve hepsini
hesaba çekendir. Şu durumda Muhammed’in Tanrı’sı, hem kullarını imansız
kılıp, hem de “imansızdırlar” diye cezalandırmak suretiyle adaletsizliğin
temsilciliğini yapmış olmuyor mu?
Öte yandan Muhammed’in Tanrı’sı, hırsızlık, zina, katil gibi en bayağıve en korkunç suçları işleyenlerin günahlarını bağışladığı halde, “müşrikleri”
(Tanrı’ya eş koşanlar), Kur’an’a inanmayanları, Muhammed’i inkar edenleri
ya da İslamdan çıkanları, yani “fikir” suçu diyebileceğimiz eylemde bulunanları,
asla bağışlamayıp doğruca cehenneme atmakta! Hani sanki bu eylemleri, hırsızlık,
zina, vb. gibi gerçekten büyük günah saydığı günahlardan daha da büyük
görmekte ve hiçbir şekilde bağışlamamaktadır. Oysa ki toplum düzeni ve
insan varlığının gelişmesi bakımından birinciler, ikincilere oranla çok
daha zararlı şeylerdir.
Bununla beraber Muhammed, Tanrı’ya ortak koşmak vb. gibi büyük günahlaryüzünden cehenneme gitmiş olan Müslümanların dahi, orada biraz olsun cezalarını
gördükten sonra, eğer “La ilahe illa’llah” diyecek olurlarsa ve kalplerinde
bir arpa, bir buğday, bir zerre kadar hayır ve iman bulunduğunu ortaya
vururlarsa, mutlaka cehennemden çıkarılıp cennete alınacaklarını söylemiştir.
(29)
Bu yukarıdaki örneklere eklenebilecek daha niceleri var. Eğer bunlarıaklı dışlayan şeyler olarak görüyor ve “Hayır bunlara inanmıyorum” diyorsanız,
Müslümanlık sınavında kalmış sayılırsınız. Yok eğer bunlara gözü kapalı
inanıyorsanız, bu taktirde “iyi” bir müslüman olduğunuzu kanıtlamış olursunuz.
Ancak şunu bilmelisiniz ki, her hususda olduğu gibi, “suç” ile “ceza” ilişkileri
bakımından da “şeriatçılık” ile “akılcılık” arasında çatışma vardır. Bu
çatışmayı çözüme bağlamadan, yani bu ikisi arasında seçim yapmadan ve akılcı
düşünceyi, her konuda olduğu gibi, bu konuda da şeriatın önüne almadan
İslam ülkeleri, gerçek ahlak anlayışına erişemeyecekler, uygar nitelikte
toplum yaşamlarına ulaşamayacaklardır, kendilerini yöneten sınıflar tarafından
sömürülmekten kurtulamayacaklardır.
1 Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları,c.11, s.923.
2 Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları,c.8, s.283, Hadis No: 1192.
3 Ayrıca bkz. İmam Nevevi, Riyazü’s Salihin…, İstanbul 1992, c.1,s.395.
4 Bkz. Buhari’nin Kitabü’t-Tevhid’inden naklen Sabih-i Buhari Muhtasarı…,Diyanetİşleri Başkanlığı Yayınları, c.4, s.268.
5 Bkz. Buhari’nin Kitabü’t-Tevhid’inden naklen Sabih-i Buhari Muhrasarı…,Diyanetİşleri Başkanlığı Yayınları, c.4, s.268.
6 Sahih-i Buhari Muhtasarı…,Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, c.4,s.263, Hadis No: 617.
7 Buhari’nin Kitab-ı İlm’inden naklen Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanetİşleri Başkanlığı Yayınları, c.IV, s.271.
8 Bkz. Müsedded’in Müsned’inden naklen Sahih-i…,Diyanet İşleri BaşkanlığıYayınları, c.4, s.265.
9 Ebu Ya’la Musili’nin Müsned’inde Ebu Harb’den rivayet için bkz. Sahih-i…,Diyanetİşleri Başkanlığı Yayınları, c.4, s.265.
10 Ebu Davud ve Ahmed b. Hanbel, Müslim ve Tirmizi gibi kaynaklar içinbkz. İmam Nevevi, Riyaz’üs Salihin Tercümesi, Merve Yayınları, İstanbul
1992, c.2, s.259.
11 Müslim’in Kitab’ul-İman adlı yapıtında yer alan bu hadis için bkz.Riyaz’üs Salihin Tercümesi, İstanbul 1992, Merve Yayınları, c.1, s.382,
Hadis No: 412.
12 Bkz. Buhari’nin Kitab-ı Libas’ında yer alan bu hususlar için Diyanet’inyayımladığı Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları,
c.4, s.268-9.
13 Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları,c.IV, s.268.
14 Bkz. İmam Nevevi, Riyazü’s Salihin Tercümesi, Merve Yayınları, İstanbul1992, c.I, s.395, Hadis No: 432.
15 Ebu Davud ile Tirmizi gibi kaynaklardan alınma bu tür hadisler içinbkz. İmam Nevevi, age., c.3, s.12; bu konudaki diğer buyruklar için bkz.
s.5-37.
16 Buhari’nin Kitab’ut-Tefsir ve Müslim’in Kitab-ut-Tevbe adlı yapıtlarındayer aaln bu hadis için bkz. Riyazü’s Salihin Tercümesi, İstanbul 1992,
c.I, s.396, Hadis No: 433.
17 Bkz. Diyanet Vakfı çevirisinde, Bakara Suresi’nin 255. Ayetininyorumu.
18 Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları,c.9, s.59.
20 Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları,c.9, s.58, Hadis No: 1357.
21 Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları,c.9, s.58, Hadis No: 1358.
22 Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları,c.9, s.59, Hadis No: 1359.
23 Enes’in rivayeti olarak Buhari’nin Kitab’ul-Muharibin ile Müslim’inKitab’ut Tevbe adlı yapıtlarında yer alan bu hadis için bkz. İmam Nevevi,
Riyaz’üs Salihin Tercümesi, İstanbul 1992, Merve Yayınları, c.I, s.397,
Hadis No: 435.
24 Bkz. Diyanet Vakfı’nın Kur’an çevirisinde, Hud Suresi, 114. ayetininyorumu.
25 Buhari’nin Mevakıt-ıs-Salat’ında ve Müslim’inKitab’ut Tevbe’sindeyer alan bu hadis için bkz. İmam Nevevi, Ruyaz’üs Salihin Tercümesi, İstanbul
1992, c.I, s.396, Hadis No: 434.
27 Burada geçen “Ratb u yabis” deyimi Tanrı’nın yarattığı herşeydir: Ağaç, taş, cin, insan vb. Muhammed’in söylemesine göre bunlar,
sesini yüksek tutan müezzin lehine şahadette bulunacaklardır. Bu hadis
için bkz. Ebu Davud’un Sünen-i. Ayrıca Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanet
İşleri Başkanlığı Yayınları, c.2, s.565.
28 Bu konudaki hadisler için bkz. Sahih-i Buhari Muhtasarı…, Diyanetİşleri Başkanlığı Yayınları, c.4, s.468-469.
29 Buhari’nin Ebu Said-i Hudri’den rivayeti için Sahih_i Buhari Muhtasarı…,Diyanetİşleri Başkanlığı Yayınları, c.I, s.36-37. Hadis No: 21; ayrıca bkz. c.IV,s.270-1.
